واژه قهرمان نماد و نشانه ای است برای تمایز یک اتفاق خاص در داستانهای قدیمی قهرمانان همواره نماد شجاعت و خالق یک سوژه استثنائی اند که بازخوانی سرنوشت آنان دنیایی از هیجان و تخیل و شخصیت سازی را بوجود می آورد. سرزمین تاریخی و باستانی و تمدن ساز ایران از جمله کشورهایی است که در نعرفی قهرمانان تاریخی سرآمد بوده است. این سرزمین در دنیای مدرن امروزی نیز همچنان از آن دسته قلمروهای سرزمینی است که قهرمانان ارزشمندی را به جامعه بشری در صحنه های مختلف معرفی می کند که این چهره های قهرمان مورد تحسین دوست و دشمن هستند‌. اما در این میان در کوران امتحانهای سخت تاریخی ارزش این واژه ماندگار بیش از هر وقت دیگر نمایان شده و در کفه ترازوی قضاوت قرار می گیرد و چهره قهرمانان واقعی را از قهرمانان پوشالی متمایز می سازد. موضعگیری سخیف چند ورزشکار فوتبالی که به هر دلیلی مقبولیتی در حد یک ورزشکار در جامعه داشته و از قضا در قبل چنین شهرت کاذبی امتیازات فراوانی را در عرصه های مختلف به جیب زده اند، از این دسته از قهرمانان پوشالی هستند که فراتر از حد و ظرفیت اجتماعی خود ظاهر شده و در مقام یک شخصیت کاذب ، طبل ناساز گاری با باورهای اصیل جامعه می نوازند و در دفاع از یک اقدام ناپسند و غیر قابل توجیه دو ورزشکار اظهار نظرهایی فراتر از حد و اندازه خود می زنند‌. مهدی مهدوی کیا علی کریمی علی دایی و افرادی از این دست در حالی خود را در مقام موعض سیاسی عیان می سازند که در آنسوی مرزها قهرمانان واقعی در دفاع از مسلمانان مظلوم منطقه در غربتی فراگیر بدست جانیان قرن ذبح می شوند‌. اینگونه اظهارات غیر حرفه ای از سوی قهرمانان پوشالی نشان دهنده خلاء شدید فرهنگی در میادین ورزشی کشور است که به دلیل توجه افراطی به این گروه آنان را جسور و گستاخ می سازد. بماند که قهرمانان واقعی پرونده ای به درخشانی شهادت دارند ولی قهرمانان پوشالی سوال برانگیز ترین و گاها سیاه ترین ها را در پرونده خود دارند‌.